NA TEGENSLAGEN PAKT WIK 4 TOCH NOG 3 PUNTEN
By Ankie,
Zondag 31 oktober waren we er allemaal weer klaar voor. We moesten uit tegen Olympia en na vele boze mails van Henk konden we deze wedstrijden spelen op zondag in plaats van zaterdag. Merci Henk!
We werden in Tegelen om kwart over 1 verwacht. Dat was een zeer mooie tijd, zo konden we de roes van de avond van te voren goed uitslapen. Klein detail; Frans speelde deze zondag voor Rick die er niet bij kon zijn. Na een discussie via de mail waren we er toch uitgekomen wie zou rijden. Frans werd opgehaald door Rob, Eline haalde Maud en mij op. We zouden elkaar treffen in Tegelen. Mooi op tijd, stond Eline om 12 uur bij mij voor en om kwart over 12 reden we Spaubeek uit. Onder luidkeels geschreeuw van Michael Jackson bracht de TomTom ons in 1 keer naar Tegelen. Nog een klein detail; dit was de eerste keer dat we niet fout waren gereden. Mijn oprechte complimenten voor Eline. En natuurlijk ook voor Rob, mocht hij er ook in een keer zijn gekomen;).
Eline, Maud en ik maakten ons al helmaal klaar voor de wedstrijden door fanatiek te gaan inrennen. Maar er was nog steeds geen Rob of Frans te zien… Zij arriveerden, 10 minuten over 12, toch nog net op tijd. Ter herinnering; het team van Olympia bestond uit de twee meisjes Sally en Milou. In mijn vorige verslag was te lezen dat ze nog maar 12 en 15 jaar oud waren. Sally is in die paar weken flink vooruit gegaan qua leeftijd; ze was namelijk 14 in plaats van 12. Oeps, ik ben waarschijnlijk fout ingelicht geworden. Nou, nu dat ook weer is rechtgezet ga ik maar door met de wedstrijdverslagen.
De damesdubbel. Die ernstig goed ging in de eerste set. Eline en ik waren op dreef en belangrijker nog; al onze eigen foutjes waren in deze set nergens meer te bekennen. Ze mochten dan wel jong zijn, maar Eline en ik lieten mooi even zien wat voor een power uit onze armen kon komen. De eerste set werd dan ook 21-4 voor ons! Een beetje met verbazing begonnen we aan onze tweede set. We konden ons herinneren dat het de vorige keer toch niet zo gemakkelijk was gegaan. De tweede set begonnen Sally en Milou toch ook een beetje los te komen. Maar ook in deze set waren we sterker. Het werd 21-15 voor ons.
Achter ons stonden Frans en Rob de herendubbel te spelen. Wat wij konden zien, ging het geloof ik best redelijk bij onze heren. Frans kondigde al aan dat hij een beetje zenuwachtig was. Maar Rob had hem al duidelijk gemaakt dat dit in de dubbel helemaal niet nodig was. En dat bleek ook. Frans zette zijn zenuwen om in power en sloeg zich samen met Rob door de herendubbel heen. Mooi, nu was het 2-0 voor WIK.
Tijd om te enkelen. Rob en Maud beten het spits af en begonnen met inslaan. Vanaf de zijlijn kregen ze advies en aanmoediging van Frans. Eline en ik gingen snel even een hapje nuttigen in de kantine, moet ook gebeuren toch? Dat hadden we beter niet kunnen doen, want toen we terugkwamen had zowel Maud als Rob al 1 set verloren. Hmm… voor onze Maud zag het er ook in de tweede set niet goed uit. Bij Rob ging het in zijn tweede set wel beter en won deze ook. Maud was in 2 sets klaar en Rob maakte het nog spannend in de derde set. Het werd uiteindelijk 21-19 voor hem. Waarmee we op een voorsprong van 3-1 kwamen te staan.
Tijd voor mij om me klaar te maken voor mijn enkel. Ik mocht het opnemen tegen Sally. Eline en ik hadden afgesproken dat ik het dit keer tegen haar op mocht nemen… Reminder: Eline had in 3 sets verloren de vorige keer. Misschien zat er bij mij meer in. Reminder 2: Ik loop niet… dus ik had al zo mijn twijfels. De eerste set verloor ik dan ook uit pure luiheid met 16-21. Volgens Frans zat er veel meer in en kon ik dit best winnen. De tweede set was dan ook voor mij met een score van 21-13. Ik zag het weer positief in en dacht dat ik zomaar wel eens zou kunnen winnen. Ook de derde set liep in het begin erg goed, ik nu wel door hoe ze speelde. Het stond dan ook uiteindelijk 20-14 voor mij… Bij 21-16 begonnen de nodige irritaties zich bij mij op te hopen en kreeg ik mijn laatste punt niet te pakken. Conditie was nergens te vinden en ik verloor uiteindelijk met 23-25…wauw-_-‘.
Na mijn enkel mocht Frans beginnen met zijn enkel. Hij had het liefste eerst de mix gespeeld met Eline, maar helaas gingen zo de regeltjes niet zondag. Dus begon hij vol goede moed aan zijn enkel. Met de support van ons drieën aan de kant moest het toch wel een leuke wedstrijd worden. Helaas had Frans veel moeite in zijn eerste set, maar gaf gelukkig niet op en ging ervoor! In zijn tweede set ging het mis. Ik heb niet alles meegekregen maar ik merkte dat er iets niet klopte toen ik Frans op de grond zag liggen. Ze dachten eerst aan kramp maar kwamen er al snel achter dat het iets met zijn achillespees te maken had. Frans kon helaas zijn single niet meer afmaken en moest de mix ook voorbij laten gaan. Heel erg jammer, maar het belangrijkste was dat we Frans zonder pijn naar huis/ziekenhuis zouden krijgen. Frans stond erop dat we eerst onze laatste mix zouden spelen, dus dat deden Rob en Maud. Dit werd de voor de derde keer een derde set. Die Rob en Maud tot op het laatste moment spannend maakte, maar uiteindelijk toch verloren. Het werd uiteindelijk 3-5.
Na nog even nagebabbeld te hebben in de kantine, en we een heerlijk stuk appeltaart hadden gekregen, begon het donker te worden en gingen we richting sittard/geleen/spaubeek.
Frans ging met Eline, Maud en mij mee want Rob moest werken. Het maakte Frans allemaal geloof ik niet uit, zolang Eline ons maar save thuisbracht. Nadat ze zich 1 keer schuldig maakte aan spookrijden, reden we erna rustig door naar Sittard. We zetten Frans af en wenste hem beterschap. De dagen erna werden we door Frans op de hoogte gehouden over zijn vorderingen. Hij bleek inderdaad zijn achillespees gescheurd te hebben, zijn voet zit in het gips en moet de komende 3 maanden rust houden.
Frans, we willen je heel veel sterkte wensen met je voet, en hopen jou snel weer te zien bij Wik!
Het zal vast nog een keer voorkomen dat wij invallers nodig hebben, we proberen ze de volgende keer wel heel mee terug te nemen…
Volgende week staat een thuiswedstrijd op het programma, en als het goed is hebben wij ons teampje weer helemaal compleet. Herinnering voor ons team; haartjes in de plooi, competitiekleren netjes gewassen en gestreken en een frisse blik, want we gaan onze teamfoto maken!!
Tot volgende week!!!