1e Jeugdkamp BC WIK
Een paar weken geleden werd het eerste BC WIK Jeugdkamp gehouden. Zoals in de nieuwsbrief al te lezen was, waren er 30 jeugdleden bij dit grote festijn aanwezig. Een aantal van hen werd gevraagd een verslag te maken van een deel van het weekend, deze worden nu gebundeld uitgegeven. Hier zijn hun verhalen…
Voor de foto’s van het jeugdkamp klik je hier
Jeugdkamp BC WIK; een impressie:
Hoofdstuk 1: De Accomodatie, by Niels
Aangekomen in België bij het terrein van de accommodatie was het even zoeken. Ons gebouw lag aan de linkerkant van het terrein. Bij het gebouw hadden we een grasveld waar we konden barbecueën en waar we verschillende spellen doen. Verder door op het terrein lag een groot sport veld waar Rik de tweede dag sportwedstrijden had georganiseerd.
Het gebouw bestaat uit 2 verdiepingen, op de begane grond waren de slaapvertrekken en de badkamer.
Op de eerste verdieping was de keuken en de gemeenschappelijke zaal waar ‘s morgens gegeten werd en ‘s avonds een avond programma was verzorgd.
Hoofdstuk 2: De Spetterende Speurtocht, by Max
Nadat iedereen bekomen was van een plezierige wederontmoeting, was het aan de leiding om aan te kondigen dat er een speurtocht was uitgezet. Hierbij waren diverse vragen gemaakt, die onderweg opgelost moesten worden. Er werden vlak na de aankomst 4 teams gevormd. Tussen deze groepen moest worden uitgevochten, wie de beste was, met betrekking tot het lopen van een speurtocht. De gewandelde route was variërend in landschap, waardoor hij steeds leuk om te lopen bleef.
De speurtocht begon in het bos dat grensde aan het kampterrein. We waren nog maar net op weg toen we de eerste opdracht kregen. Een van die eerste opdrachten waren bijvoorbeeld: tel hoeveel bomen er zijn met een rode cirkel? Of : welke cijfers zijn terug te vinden op dit kruispunt? Ook waren er opdrachten die uitgevoerd moesten worden, zoals :Je moet zo snel mogelijk met je hele team “spijker poepen”. De foto’s die bij dit onderdeel gemaakt zijn, zijn ongetwijfeld prachtig.
De avond viel al snel in. Een uur nadat we vertrokken waren was er niet veel licht meer te zien tussen al de bomen, en werd het nog moeilijker om de desbetreffende opdrachten uit te voeren. Het is namelijk een vak op zich, nummers te zien als het donker is. Desondanks bleef het heel gezellig, in de groepjes. Wel was het een uitdaging om de route te blijven lopen, omdat het lezen van de route soms moeilijk te begrijpen was. (zou dit een pad zijn? Of: is dit een Y of T splitsing?) ondanks geweldig leiderschap in groepje 1, zijn we toch fout gelopen. Achteraf bleken we weer op de route uit te komen, zonder terug te lopen (eveneens door goed leiderschap). Alle teams kwamen zelfvoldaan en moe terug van deze speurtocht. Bij het kamp aangekomen, werden we allemaal getrakteerd met een lekker broodje.
Hoofdstuk 3: Zaterdag Ochtend, by Vivien
Na een paar uurtjes slaap (voor de een wat meer dan de ander) en lekker te hebben ontbeten, gingen we met zijn allen naar buiten. Vandaag stonden in de ochtend softbal en voetbal op de planning. De teamcaptains riepen hun groep bij elkaar en ieder team kreeg een eigen kleur lintje. Er was geen schaduw op het grasveld waardoor de temperatuur bleef oplopen. Iedereen deed ondanks de temperatuur wel enthousiast mee, zelfs sommige teamcaptains. Gelukkig hadden we genoeg zonnebrand, water en snoep bij de hand om je energie op pijl te houden. Met dank aan Gertie die er voor zorgde dat alles op voorraad bleef. Op een bepaald moment tijdens het voetballen kwam Guido midden door het voetbal veld gerend (met een honkbal handschoen), omdat een van de jongens zo hard tegen de bal had geslagen dat hij het hele grasveld overvloog, homerun. Maar hoe leuk de spellen ook waren iedereen was hartstikke blij toen ze naar de douches mochten om af te koelen.
Hoofdstuk 4: Het Toernooi, by Stef
Na een heel sportieve en warme ochtend op het grasveld naast het kampgebouw was het tijd voor een leuk badminton toernooitje in de lokale sporthal.
Deze ‘’ lokale sporthal’’ was dan wel even 30 minuten lopen. Dus ja.. wat doe je dan als het warm is.. en je moet al zo een stuk lopen. Dan trek je je lekker je T-shirt uit en probeer je toch nog enigsinds bruin te worden. (Helaas is dat bruin worden niet helemaal gelukt aangezien de wandeling grotendeels door bospaden ging waar dus niet zo veel zon komt magoed.)
Daar eenmaal aangekomen te zijn was het tijd om ons om te gaan kleden en kon de baan opgezet worden. Na heel wat gedoe met de wedstrijd schema’s die uitgedeeld moesten worden door de leiding en mensjes zoeken die nog geen blaadje hadden konden we dan toch beginnen. Er worden partij’tjes gespeeld van ongeveer 5-7 minuten. Iedereen had 1 of 2x een pauze en voor de jongere spelers waren tellers geregeld.
Het mooiste van dit toernooitje vond ik de wedstrijdschema’s. Ik weet niet precies wie ze gemaakt heeft maar ode aan de gene die het gedaan heeft. Er was (vond ik dan) perfect gelet op niveau’s en iedereen speelde tegen zijn eige niveau wat de wedstrijden wel heel spannend maakte.
En na afloop natuurlijk weer lekker het wandelingetje terug maken. Dit keer wel met t-shirt aan. Al met al toch n heel geslaagd onderdeel.
Hoofdstuk 5: de BBQ, by Matthijs
Na een leuke sportieve middag moesten we natuurlijk lekker een hapje eten! Voor sommige werd dat hapje toch wel even een flinke hap!
Een grote dubbele barbeque, heerlijk vlees, verscheidene sausjes, lekkere salades en natuurlijk stokbrood met kruidenboter stonden al klaar toen we aan tafel schoven.
Daniel maakte zich de meester van de sausjes, terwijl de rest vol ongeduld toekeek hoe de koks Pjotr, Guido en Jacky de eerste lapjes vlees op de barbeque legden.
Al snel verspreidde er een heerlijke geur rondom de barbeque waar iedereen het water van in de mond liep. En uiteindelijk was het moment dan toch aangebroken: AANVALLUH!
Op een of andere manier kreeg iedereen het toch voor elkaar om een beschaafde rij bij de barbeque te maken. Één voor één werd het eetgerei gepakt en iedereen koos een lekker lapje vlees uit. Vervolgens nog een schepje salade en dan lekker eten! Vele plastic vorken en messen haalden het einde van de maaltijd niet, maar ondanks deze handicap liet iedereen het zich goed smaken en al snel volgden de volgende rondes.
Tijdens het heerlijke eten werd er natuurlijk ook veel gekletst en gelachen! Jacky liet de jongens letterlijk dood lachen met zijn geniale grappen en ook de dames vermaakten zich prima! Viviën en Rachelle hadden samen met de kleine meisjes een groot make-up feest gehouden. Ze hadden zich allemaal mooi gemaakt met mascara en oogschaduw, en met de stijltang van Rachelle zijn een hoop haartjes gestijld!
Verder kreeg de begeleiding tijdens de barbeque ook een bedank-presentje door de kinderen (namens het bestuur) aangereikt! De begeleiding had immers een mooi kamp georganiseerd!
Na twee gezellige uurtjes begonnen we aan het toetje: Bakjes roomijs met slagroom en chocoladesaus! Rond deze tijd was het ook flink donker geworden. Daarom werden de fakkels aangestoken en zo werd de plaats een stuk knusser! Nog gezellig natafelen met z’n allen en vervolgens met volle maag door naar het afsluitende deel van de dag!
Hoofdstuk 6: De Bonte Avond, by Rachelle
De bonte avond begon voor ons (de dames) al erg vroeg. We waren ruim 2 uur van te voren elkaar al aan het opmaken en de haren aan het doen. Ook moest er nog gezocht worden naar de kleren die we allemaal aan wouden doen. Na een tijdje hadden we allemaal de juiste outfit aan, de make-up goed zitten en onze haren gedaan.
Toen we in de zaal kwamen, waar alle spullen al klaar stonden, zagen we dat er aan beide kanten van de zaal twee rijen met stoelen waren. Al snel maakte Rick duidelijk dat team 1 en 2 aan een kant moest gaan zitten, en team 3 en 4 aan de andere kant. Dat waren de teams die tegen elkaar moesten gaan strijden. We waren allemaal ongeduldig aan het afwachten wat er zou gaan gebeuren. Er stond een grote ketel in het midden, maar niemand wist waarom. Rick zei tegen elk team dat ze een teamleider moesten aanwijzen. Team 1 en 2 kozen voor Tim Dikland, en team 3 en 4 kozen voor de trainer Jacky. De beide teamleiders kregen een grote soeplepel, toen was het ook direct duidelijk wat er moest gaan gebeuren. Er kwamen vragen, en als iemand het antwoord wist van het team, dan moest de teamleider zo snel mogelijk met de soeplepel op de ketel slaan, en het goede antwoord zeggen.
De vragen begonnen. Je kreeg voor elke vraag die goed was een punt. Het waren verschillende onderdelen waar de vragen over gingen. We kregen liedjes te horen die bij een bepaalde film hoorde, we hoorden liedjes waarvan je de naam en artiest moest weten, we kregen een zinnetje op een bord te zien, en dat had ook weer te maken met een bepaalt persoon. En zo waren en nog meer onderdelen.
Uiteraard bleef het niet bij de vragen. Rick had nog veel meer bedacht. We moesten nog heel veel spelletjes doen, waarbij ook de teams weer tegen elkaar moesten strijden. We deden koekhappen, een spel met ballonnen om je enkel, waarbij je de ballon van je tegenstander kapot moest trappen, we moesten een eetspel doen, waarbij je zo snel mogelijk alles moest opeten, we deden spijkerpoepen, en ook was er een tekenspel. Bij deze spelletjes ging het uiteraard ook om punten te verdienen voor je eigen team.
Als allerlaatste was er een bonusronde. Rick startte op een groot scherm karaoke op. Elk team kreeg een liedje, uitgekozen door Rick, en dat liedje moesten ze zo goed mogelijk proberen mee te zingen. Af en toe draaide Rick aan het geluid, zodat hij echt goed kon horen of we allemaal deden meezingen. Team 3 en 4 kregen als eerst een liedje, het was een liedje van Jan Smit met ‘’vrienden voor het leven’’. Daarna kregen team 1 en 2 een liedje. Zij kregen een liedje van Jeroen van der boom met ‘’jij bent zo’’. De eerste ronde won team 3 en 4. De tweede ronde kregen we andere liedjes, maar weer won team 3 en 4. En in de laatste ronde zongen we allemaal ‘’oya lele’’ van k3, en alweer won team 3 en 4.
Door alle bonuspunten die team 3 en team 4 hadden gekregen, hadden ze uiteraard gewonnen. Al met al was het een hele geslaagde avond!
Hoofdstuk 7: De Afsluiting, by Tim
Zoals aan ieder kamp, kwam aan het onze ook een einde…
Zodoende moesten ook wij zondagmiddag naar huis gaan. De avond voor de afsluiting was de bonte avond, dus iedereen was de laatste dag goed moe! Ik heb zelfs gehoord dat er mensen waren die tot na 3:00 uur op waren! Het ontbijt werd ’s ochtend opgezet door het team van Kelly (want ze hadden verloren met het badmintonnen) versterkt door een aantal sportieve vrienden. Nadat we lekker ontbeten hadden (voor degene die gegeten hadden.. De meest waren slaapdronken en dus misselijk), zouden we een team-spelletjes gaan doen. Helaas gooide het weer roet in het eten waardoor we uiteindelijk in het zwembad beland zijn (ook leuk hoor :D). Als afsluiting kwam er een grote frietkraam met dito Belgen het kampterrein op. Bij hen konden we zoveel frietjes en snacks halen als we wouden. Toen had iedereen natuurlijk wel weer honger. Helaas voor Jacky hadden de belgen geen halve hanen (ondanks het meermaals aandringen van onze kampvader).
Met een goed gevulde maag konden we uiteindelijk nog een beetje chillen in de groepsruimte. Sommige deden met hun laatste krachten nog een spelletje, anderen vielen langzaam in slaap in de stoelen, of tegen de muur.
Op het allerlaatste moment was er nog de uitreiking van de prijzen! Na alle inspanningen van de afgelopen 3 dagen waren er heuse kamp-winnaars! De leden van team 3 mocht zich een mooie medaille laten omhangen, en dat hadden ze ook wel verdiend. Dit was de bekroning van een hartstikke leuk en gezellig kamp!
En dan is daar toch het onvermijdelijke moment.. Pappa en Mamma kwamen de jeugd ophalen. Sommige vlogen hun ouders naar de nek, omdat ze toch een beetje heimwee hadden gehad. Anderen wouden eigenlijk nog niet weg, omdat het zo gezellig was. Hier en daar werd er zelfs een traantje weggepinkt!
De leiding zal ook wel enigszins vermoeid naar huis zijn gegaan, nadat ze de slaapgelegenheden hadden schoongemaakt (waarvoor dank en respect!). Al met al kunnen we concluderen dat het een supergezellig en geslaagd kamp was!
Volgend jaar weer?