Don’t worry, Be happy!

by PJ,

Het is me vandaag niet vaak genoeg gezegd; Pjotr, jij bent de loser, de zwakkeling, de schlemiel van de dag… Als je het maar vaak genoeg hoort, dan begin je het ook langzaam te geloven. En als echte schlemiel behoor je natuurlijk het verslag te maken, aldus die zelfde teamgenoten. Bij deze…

Vandaag , 29 januari, de dag waarop WIK 3 kampioen kon worden (en ook werd) traden wij voor onze laatste wedstrijd aan tegen oude bekenden. We speelden tegen Keep Fit, waar ex-WIK speler D.Noya onder contract staat. Al voor de wedstrijd was een groot deel van de spanning verdwenen, toen bleek dat het voor beide teams al bijna niet meer mis kon gaan. Keep Fit was door de andere resultaten in de poule verzekerd van handhaving, en wij als WIK hadden aan 2 punten voldoende om de tweede plek zeker te stellen. Nadat we onze tijd hadden genomen met begroeten en inspelen, begonnen we toch nog enigszins op tijd aan onze wedstrijden:

De dubbels: De dames gingen voortvarend van start, in tegenstelling tot de heren. De dames wisten toch nog redelijk eenvoudig te winnen, terwijl de heren (in een matig duel) drie sets nodig hadden na de eerste verloren te hebben.  De 2 punten waren binnen… De champagne kon open! (hadden we alleen niet bij ons)

De singles: Iedereen won, dus ook D.Noya, EX-WIKker (aan de eerste regel van dit verslag is te zien wie verloor)

De mixxen: Deze gingen enerzijds vlotjes en anderzijds iets minder vlotjes, maar desondanks werden beiden in 2 sets gewonnen. EINDSTAND 7-1

Door deze overwinning zijn we uiteindelijk op een mooie tweede plaats geeindigd, slechts “enkele” punten achter de “reserves” van Victoria. Een prestatie waar we terecht trots op zijn. Ik wil dan ook zoals het betaamt iedereen bedanken voor zijn bijdrage dit jaar. Dank aan:

– Johan (ook al ging je tijdens onze wedstrijden door je rug en won je daardoor geen partij…)

– Luc (vooral ook zijn verbale bijdrage…)

– Peggy (voor het bij zich houden vd wedstrijd formulieren)

– Nicole (voor het invullen vd wedstrijd formulieren)

– Pjotr (voor het tekenen vd wedstrijd formulieren)

– Kelly (voor het bijhouden en verstrekken vd shuttles)

– Guido (voor het contact met de schrijvende pers)

Al met al een gebalanceerd team…

Nadat we na de wedstrijd team 3 gehuldigd hadden (en Kelly haar 2 kusjes voor het behalen vd tweede plaats vd voorzitter had ontvangen) hadden we nog een gezellig treffen met onze tegenstanders in de kantine. Onder het genot van een stukje choco-cake, gebakken door “Nicole” en enkele lekkere snacks werd nagebabbeld en vooruit gekeken naar komend jaar.

Als klap op de vuurpijl, vertrokken we als team naar ons laatste team-uitje; dit maal in Kimono gekleed bij de jappanner in Riemst (Be). Een Jap genaamd John was ons kokkie en met enkele levensgevaarlijke mesworpen (Kelly werd bijna gevloerd) wist hij ons een verrukkelijke maaltijd voor te schotelen. Toch maar goed de we leefden naar zijn motto:

Don’t worry, Be happy…